شبکۀ کلیسای خانگی افغانستان در سال ۲۰۱۱ با گردهمایی ۸ ایماندار در یک آپارتمان کوچک شکل گرفت. از همان ابتدا، رؤیای ما این بود که افغان‌ها با پیام نجات‌بخش انجیل آشنا شوند، ایمان بیاورند، تعمید بگیرند، و در خانه‌های خود کلیسا بنا کنند. به برکت خداوند، در مدت سه سال یعنی تا سال ۲۰۱۴، این شبکه به بیش از ۵۰۰ ایماندار رسید. تا سال ۲۰۲۰، رؤیای ما تحقق یافت: ما از هزار ایماندار تعمیدی عبور کردیم، بیش از ۱۰۰ کلیسای خانگی بنا شد، و بیش از ۱۲۰ رهبر تربیت شدند که در هفت شاخه فعال خدمت می‌کردند. اما با سقوط افغانستان در ماه اوت ۲۰۲۱ و تسلط طالبان، وضعیت کلیسای نوپای ما به‌شدت متزلزل شد. بسیاری از ایماندارانی که با جسارت ایمان خود را اعلام کرده بودند، در خطر فوری قرار گرفتند. برخی مجبور به پنهان‌شدن شدند و بسیاری راهی برای فرار نداشتند. تیم ما به‌سرعت وارد عمل شد: خانه‌های امن فراهم کردیم، ترانسپورت و پروازها را ترتیب دادیم، و تنها در ۱۸ ماه، موفق شدیم بیش از ۷۵۰ نفر را از افغانستان بیرون کنیم. برای کسانی که در افغانستان باقی مانده‌اند، همچنان کمک‌های غذایی و صحی فراهم می‌کنیم، و برای مهاجرینی که در انتظار ویزا هستند، مسکن و حمایت قانونی تهیه می‌نماییم. با وجود این بحران، خدمت ما متوقف نشد؛ بلکه وارد فصل جدیدی شدیم. ما حالا در کشورهای مختلفی که افغان‌ها در آن‌جا ساکن شده‌اند، شبکۀ خود را بازسازی کرده‌ایم. کلیساهای خانگی، گروه‌های مطالعۀ کتاب‌مقدس، آموزش‌های رهبری، و خدمات مشورتی به‌صورت پیوسته ادامه دارند. همچنین منابع آنلاین، پادکست‌های تعلیمی، کتاب‌مقدس صوتی، و کتاب‌های روحانی را به زبان‌های محلی تهیه کرده‌ایم تا هیچ ایمانداری تنها نماند. اکنون که به گذشته نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که خداوند همۀ این مسیر را هدایت کرده است. ما به برخی از رؤیاهای خود رسیده‌ایم، و حالا با امید و شوق، رؤیاهای جدیدی را آغاز کرده‌ایم: رساندن پیام انجیل به نسل نو، تجهیز رهبران برای شرایط مهاجرت، و ساختن کلیساهایی قوی در دل جوامع جدید. سپاسگزاریم که در کنار ما ایستاده‌اید، دعا کردید، و شریک این مأموریت شدید. ما باور داریم که خداوند کلیسای افغان را بازسازی خواهد کرد، و آن‌را به شکل تازه‌ای به ثمر خواهد رساند—فراتر از آنچه ما می‌توانیم تصور کنیم.